Fandango Live CD presentation Den Venetiaan Hoegaarden (29-05-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: Den Venetiaan info band: Fandango Live © Rootsville 2018

Een nieuwsflash van Els (Fandango) deed me toch beslissen om naar 'Den Venetiaan' af te zakken. Vroeger stond dit café in Hoegaarden bij mij bekend als stopplaats van een motorrit, vandaag de dag is dit café bruisender dan ooit en vinden er ook optredens plaats. Een voorzetje richting 'blues bro' Johan maakte dat na een serieuze injectie van Duvel op zaterdag er nu plaatst was voor een infuus van gewone Stella. Onder de aanwezigen ook enkele collega muzikanten zoals DC Snakebuster en Alain Louie.

Op deze zonnige avond stond er hier in 'Den Venetiaan' een heuse CD presentatie op de affiche en wel deze van het allernieuwste album van 'Fandango Live'. Altijd wel een zwak gehad voor deze klasbakken uit het Vlaams-Brabantse Texas ;-). De ongedwongenheid en de relaxe manier van het brengen van Americana is zonder meer het pluspunt van deze band, een band die we veel te weinig op onze podia zien.

'Sherwood Avenue' is de naam van het nieuwste album van de Fandango Bro's Dirk Lekenne en Luk de Graaff. Een album dat is ontstaan na een gezamenlijke trip richting US en waarbij de mannen van 'Fandango Live' zich bijzonder goed bij voelen. Een stukje pure Americana zonder franjes maar met de focus op de muziek. Deze 'Fandango Live' is ontstaan als een homage aan JJ Cale (1938-2013) en ook bij mij wordt deze 'Okie' hoog in het vaandel gedragen, dus hoop ik stiekem dat er ook wat Tulsa sound op de setlist prijkt. Het feest kan beginnen, want wij zijn binnen en al meteen start 'Fandango Live' met één van JJ Cale's pareltjes, 'After Midnight'. 'Fandango Live' staat hier vanavond als trio op het podium en naast Dirk en Luk hebben we ook nog Rik Volkaerts aan de percussie en bongo's.

Alvorens het heugelijke nieuws te verspreiden over het nieuwe album krijgen we een bloemlezing van covers en originals om 'u' tegen te zeggen. Nummers als 'Paris' en 'Overseas' maken dat de stemming hier in dit gezellige café onmiddellijk opperbest is. Bij 'Here Me Calling' van Ten Years After komt er bij velen zelfs een grote dosis jeugdsentiment naar boven. 'Don't Wait' is uiteraard weerom eentje van JJ Cale. Nog een van mijn favorieten is ook meester songwriter Tom Waits, en hier slaat Luk de bal even mis. 'Jersey Girl' is er eentje van Tom Waits en niet van de Boss, snappie!

De bindteksten tussen de nummers door bestaat uit de uitstekende 'droge humor' die dan weer voor de humoristische noot zorgt op deze fijne avond. 'Maybe Someday' is er dan weer eentje uit hun nieuwe uitstekende 'Sherwood Avenue' maar met Rafferty's zijn 'Late Again' naderen we stilaan het einde. Eerst nog even een special guest in de spotlights plaatsen en dat is Alain Louie die met zijn 'noeneke' voor de nodige breeze komt te zorgen. Pienter van den Dirk om zelf al de bissers aan te kondigen en zo geen onnodige verplaatsing te maken...but still, they'll have to go ;-)